Osmeh do beskraja: Barselona

Barselona je španski grad na obali mediteranskog mora. Njen položaj na iberijskom poluostrvu je sever-istok. Barselona je glavni grad i administrativni centar autonomne regije Katalonija gde se nalaze njena vlada (Đeneralitat Generalitat) i skupština. Geopolitička podela države Španije se vrši, osim po autonomnim regijama, takođe i po provincijama, tako da je ime Barselona, ujedno i naziv zaprovinciju Barselona.

Barselona je poznata kao metropola modernizma. Grad u kojem je živeo i radio arhitekta Antoni Gaudi, sadrži i njegova najreprezentativnija dela, koja godišnje privlače milione turista iz celog sveta. Najpoznatije delo arhitekte i ujedno najposećeniji arhitektonski objekat u Španiji je katedrala Sagrada Familija (Sveta porodica), koja je ostala nezavršena posle njegove smrti i još uvek se gradi. Predviđa se da će biti završena oko 2020. godine. Druga poznata dela ovog arhitekte su kompleks Park Guelj, gde je arhitekta i živeo poslednjih dvadeset godina svoga života, kuća Mila (Casa Milà), poznatija pod imenom La Pedrera i kuća Batljo (Casa Batlló). Osim dela arhitekte Gaudija, tu su još i drugi biseri katalonskog modernizma kao što je bolnica San Pau i Palata muzike (Palau de la Musika), arhitekte Ljuisa Dumeneka i Muntanera.

Osim modernizma, možemo sresti i istaknuta dela drugih istorijskih perioda. Iz srednjevekovnog perioda vredno je istaknuti dela gotike, koja su prisutna u starom gradu i po kojima je i cela jedna četvrt dobila ime, Bario gotiko. Njemu pripadaju katedrala Santa Eulalija, bazilika Santa Marija del Mar (karakteristična po harmoniji i čistoći forme) i crkva Santa Marija del Pi koja se nalazi na istoimenom trgu (Plasa del Pi).

Iz savremene arhitekture treba naročito istaknuti nemački paviljon (Paveljon aleman), nemačkog arhitekte i dizajnera Ludviga Mis van der Roea, koji je konstruisan 1929. godine u svrhu internacionalne izložbe, svetskog događaja čiji je domaćin te godine bila Barselona. Tu su još i Zadužbina (fondacija) Huana Miroa i Paviljon Republike (1937) katalonskog arhitekte Đuzepa Ljuisa Serta i Muzej savremene umetnosti (MAKBA) američkog arhitekte Ričarda Mejera.